Doel van deze degustatie:
Er zijn maar enkele druivenrassen die je – waar ook ter wereld – zal aantreffen in de wijngaard of (nog beter) in een wijnfles van het plaatselijk restaurant. Chardonnay is daar een perfect voorbeeld van en inderdaad die groeit letterlijk overal, in elk klimaat en op elke ondergrond. Die andere ster aan het wijnfirmament stelt wat hogere eisen aan zijn omgeving en ondergrond maar is evengoed een succesnummer dat overal ter wereld gedraaid wordt. Deze laatste is de cabernet-sauvignon. Wereldberoemd in Frankrijk en ver daarbuiten maar in zijn thuisland moeilijk te traceren als monocépage. In de regio waar hij zich meest thuis voelt i.c. Bordeaux vind je de druif quasi altijd in assemblage met merlot, cabernet franc of petit verdot.
Hoe kan je de kwaliteiten van een druivenras nu bepalen als je hem nooit apart gevinifieerd proeft? Voor een chardonnay of een pinot noir is dat een fluitje van een cent. Mogelijkheden genoeg. Het feit dat de cabernet sauvignon in andere wijnlanden wel als monocépage gebotteld wordt gaf ons bestuur de perfecte voorzet om de leden van onze wijnclub deze druif aan een grondig onderzoek te onderwerpen.
Ons ‘Leidmotief’ (zie de hoofding van onze homepage) om wijn uit alle hoeken van de wereld te ontdekken en te proeven indachtig gingen we op zoek naar 8 wijnen uit 8 verschillende landen.
En dat is ons, mits wat zoekwerk en wat transport aardig gelukt. Hieronder vindt u een proefverslag waarin de 8 wijnen worden doorgelicht.
Voor de degustatie werden wel enkele parameters ingesteld: de wijnen moesten voor 100% een monocépage zijn. De technische fiches werden daarvoor geconsulteerd of er toch geen assemblage was. In sommige landen is er een tolerantie die maakt dat, wanneer de wijn uit 75% van 1 druivensoort wordt gemaakt, de producent de toelating heeft om enkel die druivensoort op het etiket te vermelden. Ook was het zo dat de geselecteerde wijnen in dezelfde prijsvork zouden zitten.
Bleef nog de kwestie in welke volgorde zullen we proeven? Je kan het lot laten beslissen of zoals wij gedaan hebben de wijnen alfabetisch per land serveren.
Voor het theoretisch gedeelte van onze degustatie verwijzen wij graag naar bijgevoegde PowerPoint presentatie die via deze link kunt consulteren.
- Funckenhausen Vineyards / Argentinië – “La Espera” Reserva 2014 (€ 15.48)
De donkerrode kleur van de wijn valt meteen op in mijn glas. De wijn heeft een zwarte kern en lichtpaarse meniscus. Vette tranen. Bij walsen krijg je aan de rand van het glas al wat kleurnuance; er komt een lichtbruine reflex tevoorschijn. Geen opstuivend boeket. Even wachten en na opschudden opent de wijn met aardse tonen ipv fruit. Grond, leder, tabak, geroosterde sesamzaden en een vleugje vanille. Die 12 maand vatrijping merk je wel op.
Smakelijke, zelfs iets zoete aanzet, goed gestoffeerd met rood fruit en hints van chocolade. In het middenstuk fijne en frisse zuren die voor levendigheid en fraîcheur zorgen. De tannines zijn niet wrang maar ook niet echt goed versmolten. Ze verstoren het evenwicht een beetje. De wijn heeft een mooie lengte en is in globo zeer smakelijk met goede verhoudingen en een prima finale. Mijn indruk is dat deze wijn nog niet op zijn hoogtepunt is. Nog 2 à 3 jaar rust zouden de tannines nog wat kunnen afvlakken. (score = A)
- Kirrihill Wines / Australië – “Regional Range” 2014 (€ 12.46)
“Regional Range” op het etiket? Dat doet mij vermoeden dat het wijndomein ook premium wijnen produceert. Het feit dat de fles met draaistop op de markt komt wijst op een breed publiek als doelgroep. Wat krijgen we in ons glas? Opnieuw een (zeer) donkere kleur, bijna zwart, geen kleurkern en geen meniscus. Vette tranen ook! In de neus opent de wijn met geroosterde accenten, tabak en wat humus. Het fruit is wel degelijk aanwezig maar in dit stadium nog op de achtergrond. Ik ruik ook wat walnoot en kastanje. Eigenlijk een complexe neus die raar genoeg, eerst opent met tertiaire aroma’s.
Dat is dan wel tegengesteld aan de smaakimpressies want in de mond opent de wijn met een bak rood fruit en groene kruiden. Daarna is het de beurt aan de zuren en de tannines die niet overheersen maar wel hun stempel drukken. De wijn krijgt ruggengraat hierdoor maar dat gaat ten koste van de finesse. Het evenwicht is wat zoek, zeker in het middenstuk. Relatief korte finale. Een absolute maaltijdwijn voor bij minder gesofisticeerde gerechten. (score B+)
- Rumelia Wine Cellar / Bulgarije – “Merul” 2012 ‘Reserve’ (€ 13.50)
Het was bijna niet mogelijk maar deze Bulgaar is nog zwarter dan de 2 vorige wijnen. Geen rand, geen kleurverschil in de kern noch aan de rand maar wel een glanzende, blinkende spiegel. Als de wijn even straf is dan zijn kleur dan staat ons wat te wachten… De aanzet in de neus is vrij ongewoon, namelijk een mix van kruiden (eucalyptus) en fruit (braambes, pruim). Ook wat getoaste toetsen en op het einde wat vuursteen/leisteen, mineralig.
In de mond een ronde, volle en iets zoete aanzet veroorzaakt door een lading zwart fruit (braambes, kers) maar ook zoethout. De zuren doen hun uiterste best om wat fraîcheur in de wijn te krijgen en slagen daar goed in. Dit is een stevige wijn met een stevige structuur maar goed in evenwicht dat wel. Het hout is verstandig gebruikt en reeds goed versmolten. Tannines zijn merkbaar aanwezig maar van het rijpe type en voelen zacht aan. Mooie fruitige finale. Het is een goed gemaakte wijn, het is een lekkere wijn, het is een complexe wijn en toch mist ie wat verfijning. Het is wat overweldigend allemaal: die pakken fruit, die stevige zuren, de houtlagering. Toch is de wijn niet log noch ‘boers’ maar hij mist wat finesse. Ik zou adviseren om de wijn de kans te geven om nog enkele jaren te rusten. Ik denk dat dit ‘m goed zou doen. (score A)
- Viña Chocalán / Chili – “Origen” Gran Reserva 2015 (€ 12.78)
Na 4 wijnen kunnen we qua kleur al een conclusie trekken: die cabernet-wijnen zijn allemaal stevig ingekleurd. Ook deze Chileen die qua kleur overeenkomt met wijn 2. In de neus rood fruit in de aanzet met zachte houttoetsen mooie kruidigheid (peper, munt, laurier).
In de mond een prettig aanvoelende aanzet, zacht, rond en rood fruit. De fijne zuren geven de wijn daarna een ‘boost’ en krijgt hierdoor wat evenwicht. In deze wijn geen dominantie van een bepaald component maar goed versmolten allemaal. Prettige houttoets zonder doortastende tannines. Een lekkere wijn met alles mooi op z’n plaats. Toch wel de eerste wijn van deze sessie die zoveel finesse en fraîcheur in zich draagt, bekroond met een mooie en lange finale. (score A)
- Weingut J. Hofstätter / Italië – Cabernet Sauvignon 2016 (€ 15.28)
In Alto Adige (Süd-Tirol) worden prachtige wijnen gemaakt. Veelal zijn dit monocépages en dan krijgt de wijn simpelweg de naam van het druivenras op het etiket. Wat mij wel verwondert is dat deze wijn geen houtopvoeding heeft gehad. De vergisting gebeurde op stalen tanks. Dit heeft nochtans geen invloed op de kleur gehad. Opnieuw een donker gekleurde wijn die qua kleur overeenkomt met de wijnen 2 en 4. In de neus opent de wijn met zwart fruit in combinatie met een stevige kruidigheid. Ook wat ‘aardse’ tonen van grafiet en leisteen.
In de smaak primeert aanvankelijk het rode fruit (aardbei, cassis). De wijn heeft een mooie zuurtegraad, niet streng, wel ondersteunend wat ten goede komt van de fraîcheur. In het middenstuk vrij rond, soepel maar toch goed gestructureerd. Prettige mineraliteit. Nauwelijks merkbare tannines die er voor zorgen dat de wijn complexloos wegdrinkt. De afdronk mag er best wezen. Een buitenbeentje in onze sessie maar het is een plezierige wijn die een aangename tafelgenoot zal zijn. (score B+)
- Bodegas Pinord / Spanje – “Chateldon” Reserva Penedes D.O. (€ 13.83)
Mijn 6 glazen staan nu naast mekaar en alle wijnen tonen die typische diep-zwarte kleur. Er zijn wel wat nuances zoals bij deze wijn waar er toch een duidelijke meniscus is op te merken. De aanzet in de neus is krachtig, kruidig, best aangenaam met peper, zoethout, tabak en grafiet.
De aanzet in de mond is zeer streng, massief met een uitgesproken zuurtegraad. Qua aroma’s eerder kruidig, minder fruittoetsen. Niet alleen in de mond laat deze wijn wat steken vallen, ook het middenstuk kan mij niet overtuigen met opnieuw vrij strenge zuren en redelijk harde tannines. Waar is die verfijnde structuur die we in de vorige wijnen hadden? Hier kunnen we moeilijk over verfijning noch fraîcheur spreken. Ook de finale zit niet mee: die komt wat schraal over door een gebrek aan body. Ik zou de wijn een 2e kans geven bij een stevig (Spaans) gerecht. Dankzij de beginscore haalt deze wijn nog een score B.
- Irony Wines / U.S.A. – Napa Valley – North Coast 2016 (€ 18.75)
Dat heb je natuurlijk: als je met dezelfde druif op stap gaat mag je niet mopperen dat de wijnen qua kleur gelijklopend zijn. Ook deze wijn maakt er geen uitzondering op. Integendeel, zoals de meeste wijnen van deze sessie is een zeer mooie donkere wijn met briljante kleurspiegel. Ook in de neus vinden we dezelfde componenten terug dan in vorige wijnen maar je voelt een zekere fijnheid, “une richesse” die de andere wijnen niet hadden. Deze neus is complex van bij de start: rood en zwart fruit, kruiden en zoethout maar op zo’n fijne manier in mekaar verstrengeld dat de neus super aangenaam wordt.
Ook in de mond is er een grote complexiteit met de componenten die mekaar aanvullen. Dit is moeilijk benoembaar want je proeft een geheel, geen opeenvolging van smaken. Fruit, kruiden, hout, zuren: de versmolten perfectie! Fraîcheur en finesse in overvloed. Zijdezachte tannines, je merkt ze bijna niet op maar ze zijn er wel degelijk. Tot slot een dijk van een finale gedomineerd door zwarte chocolade. En wat een afdronk! Prachtige wijn in zijn genre en zijn prijsklasse! Top! (score AA)
- Simonsig Wine Estate / Zuid-Afrika – Stellenbosch 2016 (€ 12.93).
Over de kleur kan ik nu wel kort zijn: we zitten nog altijd in hetzelfde (donkere) kleurpatroon. De wijn opent met een kruidige neus, gelardeerd met fijn, rood en zwart fruit. Ook geroosterde pijnboompitten en broodkruim.
In de mond een fijne, lichtvoetige maar tegelijk complexe aanzet met het fruit nu op de voorgrond, de kruidigheid in ondersteuning. Het jonge, frisse aspect zet zich door naar het middenstuk waar in combinatie met fijne zuurgraad de wijn een grote finesse krijgt. De tannines zijn niet zo zijdezacht als bij wijn 7 maar zijn ook in deze wijn reeds mooi versmolten. De finale is ook niet zo boeiend als wijn 7 maar afrondend vind ik dit een zeer verdienstelijk product dat zeker kan bekoren door zijn verfijndheid, zijn fraîcheur en zijn complexiteit. Mooie wijn! (score A)
Conclusies:
- Zijn er duidelijke verschillen te merken tussen de wijnen uit de “Oude Wereld” en de “Nieuwe Wereld”. Moeilijke discussie want je stelt vast dat het niet zo evident is om een monocépage cabernet sauvignon in Europa te kunnen aankopen, terwijl de wijnhuizen buiten Europa dat wel doen. Het heeft mogelijk te maken met ‘etiketherkenning’ waar de consument in die landen een type van wijn zal aankopen op basis van de druif (chardonnay, shiraz, merlot. In Europa gaat de producent etiketteren volgens de voorschriften van de wijnwetgeving. Zo zal hier de consument eerder een regio (Sancerre bvb.) of een domeinnaam (Château Potensac) de doorslag voor aankoop zijn. Aan de samenstelling van die wijn hecht de Europese consument minder aandacht. We hebben 3 Europese wijnen geproefd en 5 niet-Europese. Een blinde degustatie zou m.i. de verwarring nog groter maken. Blind zou je de wijn van Simonsig zo in Europa kunnen plaatsen en de wijn van Rumelia (Bulgarije) zou zeker als niet-Europese wijn kunnen herkend worden.
- Nog een verschil tussen “Oud en Nieuw” is het feit dat in vele regio’s in Europa toch dankzij of door de voorwaarden van de wijnwetgeving met een monocépage wordt gewerkt (denk maar aan Bourgogne, Piemont of Rioja) maar, zoals in het begin opgemerkt zijn de kastelen in Bordeaux er niet voor gewonnen. Zij verkiezen de cabernet sauvignon steeds te vinifiëren samen met een andere druivensoort. Mogelijks is het traditie of vindt de regisseur dat hij een grotere speling heeft indien hij de beschikking heeft over meerdere druivenrassen naargelang de klimatologische omstandigheden. Onze vorige degustatie van Château Potensac was daar een duidelijk voorbeeld van.
- In onze selectie zaten 8 wijnen. 1 wijn was top en kreeg een AA score. De Spaanse wijn stelde gedeeltelijk teleur en kreeg een B-quotatie. De overige wijnen zaten in het bovenste segment van de scorelijst. Met 7 goede wijnen op 8 is dit een succes. De gemiddelde prijs per fles is ongeveer 15 euro. Dat is niet extreem goedkoop maar ook niet superduur. Voor minder dan 15 euro vindt u dus een uitstekende wijn in de gespecialiseerde handel.
Beste wijn van de avond : zoals gebruikelijk peilden wij na afloop naar de voorkeur van onze leden. Er was eigenlijk geen winnaar want evenveel stemmen (13) voor de Merul 2012 (Bulgarije) dan de cabernet sauvignon van Irony Wines. Qua aantal stemmen op maanafstand gevolgd door Simonsig en Vina Chocalan.