Doel van deze degustatie:
De pausen van Avignon wisten het al: in de Rhônevallei kunnen uitstekende wijnen worden gemaakt. De natuur heeft er voor gezorgd dat er ondergronds een ongelooflijke diversiteit van bodemsamenstelling te vinden is, wat zich vertaalt in een onwaarschijnlijke mozaïek van uitmuntende wijnen. De regio is gezegend met ideale weersomstandigheden. De mistral doet zijn werk om de druiven kerngezond te houden. Ontbreekt dus enkel gedreven wijnbouwers die deze brok wilde natuur beplanten met de juiste druivenrassen, de wijnstokken verstandig en respectvol behandelen om rijpe druiven te oogsten en er daarna prachtige wijnen van te maken. Deze degustatie heeft tot doel om “het terroir” van de Zuidelijke Rhône (le Rhône Méridional) te leren kennen en te ondervinden hoe de moderne wijnbouwer met dit prachtig stukje natuur omspringt en of hij daar even prachtige wijnen uit zijn vaten kan toveren.
Niet dat wijnclub Edelrot deze streek nog nooit had besproken. Verschillende sessies trouwens! Maar ofwel ging onze aandacht naar het hoger geprijsde segment (Châteauneuf / Gigondas / Vacquéras) of – langer geleden – naar de “gewone” côtes-du-rhône. Wij opteerden met deze proefavond om de leemte tussen de reeds geproefde appellaties op te vullen en het interessante segment van de côtes-du-rhône met gemeente-appellatie onder de loep te nemen.
Voor de theoretische benadering van de degustatieavond verwijzen wij graag naar de PowerPoint presentatie die wij voor deze gelegenheid hebben aangemaakt en die u op eenvoudig verzoek via ons mailadres kunt opvragen.
Wij ontvingen volgend proefschrift/verslag van één onzer leden:
- Le Plan Vermeersch – Côtes du Rhône Village / Suze La Rousse 2018 AOP (€ 9.95)
Bij de start van deze degustatie vergelijken we 2 wijnen van dezelfde wijnmaker, zelfde jaargang maar andere (gelijkwaardige) AOP om te zien of er duidelijke verschillen waar te nemen zijn. De kleur is voor beide wijnen identiek: jong! Diep donkerrood, bijna zwart; paarse meniscus, zeer intense kleur. De neus voor de eerste wijn is in eerste instantie nog gereserveerd, wel aangenaam met rood en zwart fruit in de hoofdrol. De wijn zou zo maar rechtstreeks uit het vat kunnen gekomen zijn.
Ook in de smaak is deze wijn superjong en nog niet in balans: rijp fruit overheerst de aanzet (vooral framboos). In het midden komen de zuren sterk naar voor. Gelukkig maar want anders zou de wijn al snel richting confituur of gestoofde pruimen gaan maar de wijnmaker heeft dat vakkundig vermeden en door die combinatie fruit/zuren behoudt de wijn toch een zekere fraîcheur. Nu nog wat ongepolijst, nog wat ruw zelfs. We gaan er geen ongeslepen diamant van maken maar met 1 à 2 jaar kelderrust ga je een smakelijke tafelgast ontkurken. (score 13/20)
- Le Plan Vermeersch – Côtes du Rhône Village / Plan de Dieu 2018 AOP (€ 10.95)
De eerste wijn had een ongebruikelijke syrah/mouvèdre blend (elk 50%). Voor deze wijn werd de grenache noir aan de assemblage toegevoegd (elke druivensoort 33%). De kleur was quasi identiek als wijn 1 maar in de neus krijgen we een totaal ander beeld: uitbundiger, expressiever; ook goed in het fruit gestoken maar dan wel met andere accenten: meer kruidigheid, er komen wat aardse tonen bij (champignons). Het is duidelijk dat zeker qua neus deze wijn een grotere klasse en complexiteit heeft.
In de mond opent de wijn niet zo nerveus als wijn 1. Dit is rustiger, rustieker bijna, dit is niet alleen fruit maar het smaakgevoel is breder omdat er andere componenten worden opgemerkt. Ook in het middenstuk zijn de zuren niet zo ferm, minder agressief en dominant. In deze wijn is wat meer diepgang met een mooie fraîcheur tot gevolg. Hier heb je zeker niet de indruk dat ie net uit het vat werd getapt… Met een passend gerecht is deze wijn al drinkklaar maar ik zou toch de voorkeur geven om ‘m zeker nog een jaar te laten rusten. Het zou zonde zijn om er een BBQ-wijn van te maken. Een duidelijk verschil toch tov. wijn 1 en een voorkeur voor de Plan de Dieu. (score 14/20)
- Jean-Luc Colombo “Terroirs du Vent” Vinsobres AOP 2015 (€ 11.49)
Deze wijn heeft al enkele jaartjes kunnen rusten en dat zie je ook meteen aan de kleur: lichter, mediumrood, doorzichtig en zeker niet die intensiteit die we bij de 2 vorige wijnen hadden. Ook de meniscus is wat breder èn transparant en toont een lichte veroudering. De geur is zeer gereserveerd, wat een veeg teken is, zeker in de Rhôneregio. Na walsen heb je meer geurimpressies maar eerder op de kruidigheid dan op het fruit. Lichte aardse toon van kreupelhout (sous-bois).
Een zachte aanzet, soepel maar weinig expressie. Er overvalt mij een “passe partout-gevoel”. Je kan niet zeggen dat deze wijn fouten vertoont maar het geheel van aanzet over middenstuk tot finale voelt wat vlak, ja zelfs wat saai aan. Waar is de spanning?? Tja, de finale: wat ruw en uitdrogend. Voor een klasbak zoals Jean-Luc Colombo die in Cornas schitterende wijnen maakt, is zijn uitstap naar de Zuidelijke Rhône wat dit product betreft een misstap geworden. Herbronnen is onze boodschap! (score 11/20)
- Domaine Mourchon “Tradition” Côtes du Rhône Village / Séguret 2015 AOP (€ 10.99)
Volgens onze wijnmeester wordt er in deze regio geknokt om tot het selectieve kransje van de cru’s toegelaten te worden. Deze Séguret is daar dus nog niet in geslaagd maar we gaan de wijn daarom niet afbreken. Integendeel. De kleur is wat analoog aan onze vorige wijn: geen patser in ons glas maar een mediumrode kleur met toch wat meer intensiteit en vooral een dunne, gekleurde meniscus met dikke, vette tranen als surplus. De neus is zeker een ander paar mouwen dan wijn 3! Wat een aangename neus zeg! Opulent! Geschakeerd en complex. Vooraf het zwarte fruit (kers, braambes), daarna lichte kruidigheid (struikgewas) en ook een lichte aardse toets. Verrassend!
De smaak opent sappig, wellustig bijna, rond, sensueel. Wat je verwacht van een zuiderse wijn met veel zonuren wordt hier in de smaak weerspiegeld. Akkoord, de zuren mochten iets meer naar voor komen maar toch biedt de wijn een mooie fraîcheur. Net zoals bij de 3 vorige wijnen geen tannines om je zorgen over te maken. Ze zijn er, maar zo zacht als een donsveertje. En toch, zeker naar de finale toe, wordt dit een wijn die naar een hogere versnelling schakelt: je wordt bij wijze van spreken uitgenodigd om te pauzeren, een 2e slok te nemen en de smaakcomponenten nog eens door te nemen. Ja, een vleugje alcohol in de afdronk maar wie gaat zich daaraan storen? Redelijk lange afdronk. Conclusie: prima wijn en klaar voor een upgrade naar de cru-klasse! (score 15/20)
- Domaine Brusset “Les Travers” Cairanne 2016 AOP (€ 10.49)
Net zoals zijn concullega Colombo klinkt de naam Brusset als een klok in de regio. Maar in tegenstelling tot Jean-Luc blijft de familie Brusset braaf binnen hun wingewest. Hun vakkennis wordt meteen vertaald in de kleur: een absoluut mooie kleur en volledig conform aan de appellatie: rood, niet te donker en smalle paarse meniscus. Maar ook in de neus scoort deze wijn behoorlijke punten: lekker fruitig (maar niet tè), aangenaam rond en veredeld met een vleugje kruidigheid.
Ook qua smaak een toppertje want doet mij erg aan wijn 4 denken. Hoewel: deze wijn biedt nog wat extra: meer fijne zuren, meer body, finesserijker, meer maaltijdwijn. Ook hier geen storende tannines te merken. De wijn trekt zijn fraîcheur door tot in de finale. Ook het alcoholduiveltje blijft goed onder controle. Opnieuw een verrassing en een uitstekende ambassadeur van zijn appellatie. (score 15/20)
- Famille Perrin “L’Andéol” 2017 – Rasteau AOP (€ 14.95)
Ook deze familie heeft heel wat pijlen (en wijngaarden) op haar Rhôneboog. Gaande van “La Vieille Ferme (< 5 euro) tot hun topcuvée van Château de Beaucastel (> 350 euro). Tja, dan zit daar ergens deze cru uit Rasteau tussen. In ons glas is de kleur wat dunner dan de vorige wijn: minder dieprood en doorzichtige meniscus. Ook oogt de kleurspiegel wat somber. Wel vette tranen. De neus is veel boeiender dan de kleur: bij immobiele toestand cuberdons, inclusief de suikertoets. Na walsen is er een intrigerende kruidigheid die overgaat in verse presidentpruimen en een tikje kersenlikeur. Er is ook een vleugje tabak waarneembaar. Een mooie en vrij complexe neus toch?
Ook in de smaak is deze wijn opvallend want de ronde en zachte aanzet wordt gevolgd door een spoortje citrus! Opmerkelijk voor een rode wijn toch? Ook in het middenstuk een fijn samenspel tussen fruit en zuren wat de wijn evenwichtig maakt en zekere finesse bezorgt. Geen merkbare tannines noch vanillespoor; nochtans heeft de wijn volgens onze fiche toch wat houtopvoeding gehad. De finale wordt wel gekenmerkt door wat strenge zuren wat de wijn eerder geschikt maakt als begeleider van een niet al te gecompliceerd gerecht. (geroosterde kip of gebakken kalfsentrecôte). (score 13/20)
- Domaine Xavier – Beaumes-de-Venise 2016 AOP (€ 11.59)
Weer een wijn van een duizendpoot die – zo vernemen we van onze wijnmeester – dè wijnconsultant is in de Zuidelijke Rhône. Reflecteert dit in ons glas? Dit is een diep-donkere kleur, intens, mooie schittering. Smalle, goed ingekleurde meniscus. Superbe kleur! In de neus een aparte gewaarwording die niet overeenkomt met de vorige wijnen: gereserveerd (dus niet uitbundig…) en eerder op het vegetale dan op het fruit. Hints van zwarte chocolade en vijgen.
Smaak? Dit is “State of the Art” : het fruit komt je breed glimlachend tegemoet (rood fruit van framboos en aardbeien). Daarna komt de wijn in een stadium van complexiteit: een osmose van fruit, zuren en tannines in een perfect geboetseerd geheel die de wijn een grote charme en authenticiteit verleent. Mooie zachte tannines , maar… het beste moet nog komen: de afdronk: fluwelig lang nazinderend met een keiknappe pointe. Deze wijn speelt duidelijk onder zijn niveau. Als deze wijnmaker zijn toverstokje bij al zijn klanten gaat bovenhalen staan ons als wijnliefhebber nog gouden tijden te wachten. (score 16/20)
- Domaine Coudoulis “Hommage” – Lirac 2016 AOP (€ 15.69)
We hebben vanavond al een paar wijnen gezien en geproefd waar je je vulpen perfect mee zou kunnen vullen. Toch spant deze lirac de kroon qua kleursterkte en intensiteit. Zwart met donkerrode reflex… Geen meniscus. Stralend, schitterend en vooral… uitnodigend! In de neus heb je geen primair fruit in de aanzet. Het is verstopt onder een laagje kruiden met breed spectrum: van peper over tijm tot tabak. Complex denk ik dan?
Wat weet deze wijn nog meer te vertellen qua smaak? Naar mijn gevoel iets te rond in de aanzet, jonge indruk met rood en zwart fruit, vooral dat zwarte fruit (braambes, zwarte bes). Zwoel en sensueel. Deze wijn bespeelt je zintuigen en nodigt je uit om verder te spitten. Toch mis ik wat strakheid in de aanzet, het gevolg van het jonge fruitgeweld. De zuren zijn wel degelijk en voldoende aanwezig, de tannines, rijp en soepel, ook. In het middenstuk merk ik een complexiteit met grote actieradius. Dit is een wijn met potentieel! Zeker als je naar de finale toegaat die ronduit indrukwekkend is. In dit stadium van rijping nog vooral op het fruit, maar ook complex en vooral lekker! Mooie toekomst verzekerd voor deze “Châteauneuf van de andere oever”. “Hommage” aan de wijnbouwer. Knap!
(score 18/20)
Conclusies:
- “Goede wijn behoeft geen krans”. Deze degustatie bevestigt dit cliché. Met een score die grosso modo rond de 15/20 hangt en in een prijsvork van 10 à 15 euro, scoort de regio met deze wijnen uitstekende punten.
- De wijnliefhebber die verder kijkt dan het etiket op de fles vindt hier een eldorado van mooie wijnen voor een redelijke prijs. De lirac van Coudoulis bvb. zou aan de andere oever van de rivier ongeveer het dubbele kosten.
- De stalen die wij geproefd hebben bevestigden wat wij al 25 jaar weten: dit type van rhônewijnen is (veel) te goed voor de zomerse BBQ. Dit zijn wellicht geen wijnen die u met Kerst op tafel brengt maar door hun kwaliteit en verfijning zijn ze zeker geschikt om uw zondagse maaltijd te begeleiden of uw vrienden eens aangenaam te verrassen.