Doel van de degustatie:
Zuid-Afrika komt geregeld aan bod in onze wijnclub en dat heeft zo z’n redenen: een gunstig Middellands Zeeklimaat met droge zomers en natte winters. Vooral in de Kaapprovincie zijn er uitstekende terroirs te vinden waar de wijnstok zich ‘thuis voelt’. Het is ook het land van de “Two Oceans” met verkoelende winden door de botsing van de Atlantische met de Indische Oceaan. (Zeilers kennen ongetwijfeld de ‘Roaring Fourties’). Onze interesse wordt ook steeds gewekt door de herkenbaarheid van de taal. Het Afrikaans is een oude variant van ons Nederlands. Een landkaart bekijken bezorgt ons altijd een vleugje nostalgie: ‘‘Welgelegen”, “Paarl” (parel), “Boekenhoutskloof”, “Swartland”, “Bloemfontein”… Het is maar een kleine greep uit de Nederlandstalige plaatsnamen. Als we hier ook nog “Franschhoek” bij vermelden dan zijn we bij het thema van deze sessie aanbeland.
Toch even verklaren hoe de wijnproductie op de Kaap werd opgestart? Het waren de Franse Calvinisten die met hun Franse ‘know how’ de eerste wijnplantages hebben aangelegd. Hoe dat kwam moeten we even teruggaan naar de 16e eeuw: Frankrijk was verdeeld in hoofdzakelijk Katholieken maar kende een grote schare aanhangers van de reformist Johannes Calvijn. Toen hun leider – de latere Hendrik IV – zich bekeerde tot het Christendom (“Paris vaut bien une Messe”) om zich tot koning te laten kronen vluchtten vele Calvinisten naar hun geloofsbroeders in Nederland. Daar zocht de V.O.C. werknemers om in de Kaapprovincie een bevoorradingshub te starten. De link om met de Franse Calvinisten wijnplantages op te richten lag dan ook voor de hand. Onder impuls van Gouverneur Van Riebeeck en later Simon Vanderstel (Stellenbosch !!) werden de eerste plantages aangelegd rond 1650.
De Franstalige werknemers van de VOC bleven trouw aan hun taal, cultuur en godsdienst en stichtten in de buurt van het Nederlands Paarl hun eigen kolonie in Franschhoek (zeg maar De Franse Wijk). De namen die zij destijds aan hun domeinen (boerderijen) gaven liegen er nog steeds niet om: La Petite Ferme, Haute-Cabrière, La Motte, zijn enkele voorbeelden.
Zo gaan we met deze degustatie terug naar de “Founding Fathers” die aan de oorsprong liggen dat de wijnen van Zuid-Afrika vandaag de dag menige wijnkaart sieren.
Voor het theoretisch gedeelte van deze proefavond werd door onze wijnmeester een “state of the art” PowerPoint presentatie aangemaakt die u op eenvoudig verzoek via ons mailadres kan verkrijgen
Wij ontvingen volgend verslag van één onzer leden:
- Chamonix (Franschhoek Valley) – sauvignon blanc 2019 (€ 14.95)
Zéér lichte kleur! Bleekgeel maar correct, helder en met mooie schittering. Vette tranen aan de glaswand. In de neus een lekker opstuivend bouquet van citrus en wat groene kruiden. Later volgt een vleugje perzik.
Zo uitbundig de neus, zo ingetogen is de smaak. Wel fris en voldoende jong fruit maar mist wat structuur, wat body en ook wat finesse. De geur deed mij onmiddellijk een sauvignon herkennen maar de smaak doet dat geenszins. In globo een ietwat banale, doordeweekse wijn met een prijskaartje van een sancerre of ménetou-salon. Voor deze wijn hoef je geen 9000 km te reizen. (score 12/20)
- La Motte Private Cellar (Franschhoek Valley – chardonnay 2018 (€ 14.45)
Ook deze wijn is van het bleekgele type, wel met groene reflex en toch een iets diepere kleurkern. Vette tranen ook. Ook deze wijn is zeer aromatisch met nadruk op het hout, minder nadruk op het fruit. Iets teveel hout toch. Verder rijpe appel en een acaciaparfum. Het hout/vanille blijft wel dominant.
De aanzet in de mond is fris en fruitig. De houtdominantie speelt hier
veel minder. Het is een lichte tot luchtige wijn zonder grote finesse noch structuur. De afdronk is wel verrassend lang! Het is een wijn die wat commercieel gemaakt is, alhoewel, je gaat er veel wijnconsumenten een plezier mee doen (hij is aromatisch, fris en geeft wat houtgevoel) (score 13/20)
- Rickety Bridge Estate (F.V.) – Chenin Blanc / Paulina’s Reserve – 2018 (€16.00)
Raar maar waar: de kleur is gelijklopend met de 2 vorige wijnen. Lichtgeel, loepzuiver, puike helderheid en lichtjes visceus. Ook de neus is in eerste instantie zeer zuiver en vooral op het fruit gericht. Redelijk complex toch wel met rijp fruit (abrikoos) en oranjebloesem.
De smaak is een perfecte kopie van de geur: fruitig, bloemenparfum (Japanse kers, ribes) èn mineralig. Deze wijn is zeer goed gemaakt: goede structuur en balans, finesserijk en ook de afdronk is redelijk lang. Extra voordeel: multi-inzetbaar aan tafel. Geen puntje van kritiek? Voor wie houdt van superstrakke wijnen zal deze mogelijks een tikje te rond zijn maar hij bezit voldoende zuren om dit aspect te counteren. Tip: schenk deze wijn redelijk koel… Dan blijft de rondeur mooi in het pakje. (score 14/20)
- Haute Cabrière (F.V.) – Pinot Noir Réserve 2015 (€ 26.00)
Een rasechte (en zuivere) pinot noirkleur: doorzichtig, brede rand maar wel een goede kleurvulling in de kern. Mooi tranenspel! De geur zet meteen de toon: indringend complex met aardse tonen van teelaarde, compost en boschampignons. Quasi gelijktijdig opent zich het fruitpatroon: vooral aardbei en cassis. Een subtiele houttoets bekroont het geuraspect.
Zelfs bij de eerste slok merken we: hé, wat een lekkere wijn! Een mooie ronde aanzet met zacht rood fruit (opnieuw die aardbeien) + bosgrond. Alle smaken zijn goed versmolten en geeft de wijn een degelijke structuur met grote finesse. Superrijpe tannines vervolledigen het geheel samen met een vrij lange afdronk. Een complete wijn, uiterst secuur en precies gemaakt en ook nog eens een uitstekende kameraad aan de (feest)tafel. (score 16/20)
- Holden Manz Wines (F.V.) – “Visionaire” 2013 (€ 15.50)
Een allegaartje van rode druivenrassen, hoofdzakelijk een bordeaux-blend maar aangevuld met syrah en een toefje malbec. Houtgerijpt.
In ons glas? Wat een contrast met de vorige wijn! Zeer diep ingekleurd met zwarte kern, rood/paarse rand met korte meniscus. Prima kleur hoor!
In de neus krijgen we een interessante mix van fruit (braambes), hout en provencekruiden. Ook een vleugje cederhout. Aangename en uitnodigende neus.
De smaak toont ons een op en top versmolten wijn: alle componenten prachtig in mekaar verweven. Fruit, hout en kruiden perfect in balans. Mooie structuur, finesserijk. Mist wat fraîcheur maar ja, je kan niet alles hebben voor deze prijs. Zijdezachte tannines en een kruidige afdronk sluiten dit mooie plaatje af. Hoed af voor beide rode wijnen! (score 16/20)
- La Bri Wine Estate (F.V.) – “Affinity” 2015 (€ 18.95)
Deze wijn is wel een bordeaux-blend met cab. sauv. , merlot, cab. fr. en petit verdot. In de kleur is er weinig verschil met wijn 5: even krachtige kleurkern, paarsrode rand en weinig tot geen meniscus. Mooie kleur maar de geur is wel anders dan wijn 5! Deze wijn is strenger, “strak in het pak” met nadruk op de kruidigheid. Het fruit is in eerste instantie bedekt maar komt los na walsen met kersenaroma en frambozenparfum.
Ook in de mond kunnen we spreken van een ‘strakkere’ wijn. Voldoende en vloeiend fruit, niet overheersend, smakelijke kruidigheid en een goede tot zeer goede structuur in combinatie met veel fraîcheur! (Die strakheid weet u wel?)… Evenwichtig en sappige tannines om af te sluiten; maar waar blinkt deze wijn vooral in uit? In de afdronk! Superlang met fantastische retro! Houdt u van rustieke(re) wijnen: dan is dit uw ‘buddy’. Zeker weten! (score 16/20)
- La Petite Ferme (F.V.) – shiraz 2016 (€ 18.45)
Als wijnen 5 en 6 al een superkleur hadden wat dan te denken van deze 100% syrah, houtgerijpt? Dit is een wijn voor de vulpen…Is donkerzwart een kleur? Dan is het deze! Met een vergrootglas zie je een kleine paarse rand maar geen meniscus. Prachtige kleur vind ik dat!
Met een opvallend dierlijke geur opent deze wijn in ons glas: leder en tabak, fruitig ook met zwart fruit (kers en braambes). Kruiden? Legio! Peper vooral maar toch ook wat cacao en kaneel. Fijne, lichte houttoets zonder overdrijving.
Idem dito in de smaak. Wel opvallend voor deze zwarte panter is de lichtvoetigheid dwz: niet zwaar, noch (p)lomp, mooie zuren, zeer fijn en uitgebalanceerd met fruit, kruiden en hout en wat een fraîcheur! Een 100% syrah die nergens log aanvoelt, nergens plakt, gesteund door malse tannines. Wel een licht alcohol-opstootje in de afdronk. Een zeer mooie wijn! (score 16/20)
- La Petite Ferme – “Verdict” 2016 (€ 27.00)
Zuid-Afrikaanse wijndomeinen zijn de meester-blenders van deze wereld. Talloos zijn de combinaties en dikwijls bevat een rode wijn een kleine hoeveelheid witte wijn, meestal viognier. Voor deze assemblage greep de wijnmaker terug op een bordeauxblend aangevuld met een kwart pinotage.
Hoe kan je een wijn zwarter dan zwart maken? De wijnmaker van dit wijndomein is er alvast in geslaagd. Wat een kleurconcentratie! Bij walsen merk je hier wel een lichte evolutie.
In de neus een opvallende aanzet van grafiet (potlood) en kruiden (tijm, laurier). Daarna komt het fruit (het groen/rood/zoet van de vlierbes) en een redelijk stevige houttoets. De geurcomponenten werden hier in volgorde opgesomd maar dat is eigenlijk verkeerd. Het is in feite een totaalplaatje van een complex geheel dat ook nog eens totaal evenwichtig geurt. Knap!
Zelfde verhaal in de mond: complex – moeilijk om de componenten apart te benoemen. Het is een ‘all-in-one’ wijn, goed versmolten, perfect uitgebalanceerd, goede structuur en aangevuld met sappige, niet-storende tannines. Kruidige, lange afdronk. Dit is een finesserijke, supercomplexe wijn met veel kracht en power maar met behoud van mooie fraîcheur. Een cultwijn maar wel een met een stevig prijsetiket. (score 18/20)
oooOooo
Zoals gebruikelijk werd na de proefavond naar de voorkeuren van de leden gepeild.
Voor de witte wijn was er unanimiteit voor de chenin blanc van Rickety Bridge.
De Affinity van La Bri werd met 75% van de stemmen verkozen tot beste rode wijn.
Conclusies:
- Prijzen zijn altijd een subjectief gegeven en is grotendeels afhankelijk van de portefeuille die de aankoop moet betalen. Met deze degustatie kan je stellen dat deze wijnen zich in hetzelfde prijssegment bevinden dan de Europese evenknieën. Wijnen van Franschhoek zijn niet goedkoop maar je krijgt wel waar voor je centen.
- Met een derde degustatie op 5 jaar tijd komt Zuid-Afrika meer dan gemiddeld op onze proeversradar. Voor de wijnen uit Stellenbosch was onze redacteur al meer dan lovend. Voor de degustatie rond pinotage was onze verslaggever van dienst ronduit lyrisch! Met deze derde degustatie op relatief korte tijd wordt het goede van de voorbije sessies nogmaals bevestigd: Voor de witte wijnen was er wat reserve maar de rode wijnen kregen opnieuw hoge scores en lovende commentaren. Zuid-Afrika … eigenlijk niet zo’n “Nieuwwereldland”. “Die Huis” van vertrouwen! Chapeau!