Doel van deze degustatie:
Eerlijk is eerlijk : vraag aan “de gewone man/vrouw in de straat” om 3 Franse wijnen te benoemen en zonder twijfel is Saint-Emilion daar 1 van. Ook in onze wijnclub is deze bekende en populaire wijnstreek al enkele malen aan bod gekomen, telkens in een ander perspectief. Wat is dan de noodzaak om deze regio in onze wijnclub (nog eens) onder de scanner te duwen?
De wijnwereld staat niet (nooit) stil, nieuwe markten (vooral in Azië) bieden zich aan, het ‘grote geld’ doet de wijnprijzen exploderen, kastelen veranderen van eigenaar of krijgen ‘exotische’ investeerders. Ook de ’e-commerce’ heeft in de wijnhandel zijn intrede gedaan. Hoog tijd dus om even poolshoogte te nemen hoe de situatie in Bordeaux en bij voorkeur in Saint-Emilion is geëvolueerd.
We moeten eerlijkheidshalve wel toegeven dat we een serieuze duw in de rug gekregen hebben door het feit dat het promotieteam van de Jurade van Saint-Emilion ons een aantrekkelijk ‘proefpakket’ had laten toekomen.
Wij konden dus onmogelijk neen zeggen toen ons dit uitdagend voorstel werd aangeboden.
Voor een samenvatting van het theoretisch gedeelte van de degustatieavond verwijzen wij graag naar bijgevoegde PowerPointpresentatie die een doorlichting maakt van deze wijnregio samen met een voorstelling van de 8 wijndomeinen die weerhouden werden. U vindt er trouwens ook kaarten en grafieken met de diverse wijngebieden alsook enkele sfeerbeelden.
Op de proeftafel kwamen 8 rode wijnen: 2 satellieten, 4 Grand Cru’s, 1 Grand Cru Classé en tot slot een Premier Grand Cru Classé.
Hierna vindt u het degustatieverslag van 1 onzer leden:
- Château Haut-Jamard 2012 (Vignobles Charpentier) – Lussac St-Emilion AOC
(80% merlot / 5% cabernet franc / 15% cabernet- sauvignon)
Robijnrode kleur, tamelijk transparant met iets te brede meniscus. De neus opent met ietwat brute, boerse aanzet, een vleugje hout, rood fruit maar ook na stevig walsen en wat glasrust blijft toch die animale geur in het glas.
Frisse aanzet, het is wat zoeken naar het rode fruit; weinig structuur gecombineerd met onaangename zuren en jammer genoeg ook wat uitdrogende tannines. Onevenwichtig. In de afdronk komt wel een zekere kruidigheid naar voor. Korte finale. Tja, een tegenvaller voor onze eerste wijn.
(score B-)
- Château Puisseguin-Curat 2011 – Puisseguin Saint-Emilion AOC
(70% merlot / 25% cabernet franc / 5% cabernet- sauvignon)
Donkerrood, intenser en dieper van kleur dan wijn 1. Meer spanning ook en kleine meniscus. Fraaie kleur ‘tout court’. Aangename neus met mooie complexiteit. Mix van vooral rood fruit, vanille en kruiden. Niet overdreven maar juist voldoende om je als consument over de streep te trekken.
In de mond een aangename, vlotte aanzet. Wel minder schakering in de mond dan in de neus. De textuur is eenvoudig maar gelukkig zonder storende zuren noch harde tannines. Finale wordt gemarkeerd door een bittertje. Vlotte, goed gemaakte wijn, zeer correct voor zijn appellatie.
(score B+)
- Château Bernateau 2012 – Saint-Emilion Grand Cru AOC
(72% merlot / 25% cabernet franc / 3% petit verdot)
Qua kleur gaan we er op vooruit! Deze wijn oogt bijzonder fraai in het glas: donkerrood en quasi ondoorzichtig. Diepe kleurkern. In de neus treffen we redelijk complexe en wat wisselende nuances: vanille en hout op de voorgrond, aangevuld met rood fruit en fijne kruidigheid. Ook in deze wijn merken we een zekere animale toets.
In de mond een zachte en mondvullende aanzet met per direct een mooie kruidigheid. Rijke textuur, goede balans met de zuren. Mooie fijne tannines. Nu nog een stevige finale en wat gemarkeerd door het hout. Verdient nog enkele jaren flessenrust om verder te ontplooien. Mooie wijn. (score A)
- Château Gaillard 2010 – Saint-Emilion Grand Cru AOC
(70% merlot, 30% cabernet franc)
Dat deze wijn uit het superjaar 2010 komt merk je meteen aan de kleurconcentratie. Zeer diep. Bijna ondoorzichtig en heeft zelfs nog steeds een tikje paars aan de rand. Geen meniscus. Topkleur! Lichtjes animaal in de neus gevolg door rood fruit (framboos) en zwoele nuances van bloemen en leder. Zeer complex eigenlijk.
Zachte, ronde aanzet met vooral rood fruit. Veel fraîcheur! Goed gestoffeerd, fraaie zuren maar in de finale overheersen wrange tannines. Mineralige, uitdrogende en mediumlange afdronk. De finale kost deze wijn wel wat punten, anders had dit een topscore opgeleverd. We twijfelden tussen een A of een B+ (finale score = B+)
- Château Carteau – Côtes Daugay – 2009 – Saint-Emilion Grand Cru AOC
(70% merlot / 25% cabernet franc / 5% cabernet- sauvignon)
Wat voor wijn 4 opging is ook van toepassing voor deze wijn uit het al even goede jaar 2009. We diepen voor deze Château Carteau de kleurkern nog wat uit. Ondoorzichtig met ietsje bruine rand. Zeer visceus. We worden ook in deze wijn verrast met een animale toets in de aanzet. Verder vrij complex geurpatroon met hout, vlierbes, zoethout, gekonfijt fruit. Toch mist de wijn wat frisheid in de neus.
Wat de wijn mist aan finesse in de geur wordt gecompenseerd in de smaak. Frisse en finesserijke aanzet. Redelijk complex met fijn verweven fruit en houttoetsen. Goede textuur, mooi evenwicht en stevige tannines, hoewel niet wrang. Deze wijn levert bij uitstek de langste finale van de 5 geproefde wijnen. Perfecte maaltijdwijn. (score A)
- Château Cantenac – 2010 – Saint-Emilion Grand Cru AOC
(75% merlot / 20% cabernet franc / 5% cabernet- sauvignon)
De kleur is ook voor deze wijn top: diepdonkerrood, ondoorzichtig, een kleur die je eerder in de Languedocwijnen terugvindt. Prachtige intense kleur. Fijne, gestileerde en tegelijk complexe aanzet. Moeilijk om op te delen in vakjes (vandaar die complexiteit natuurlijk). Reuzelekker en uitnodigend donker fruit (braambes) met een vanilletoets bovenop. Knap!
De wijn is net zo gestileerd in de mond als in de neus: fijn, krachtig, gedistingeerd, finesserijk. Zuren houden de wijn perfect in evenwicht en zorgen voor de nodige fraîcheur. Mooie tannines, zijdeachtig bijna. Zeer lange en kruidige tot mineralige finale. Deze wijn overklast de vorige wijnen met lengtes. (score AA)
- Château Petit Faurie de Soutard 2008 – Saint-Emilion Grand Cru AOC (Grand Cru Classé)
(65% merlot / 30% cabernet franc / 5% cabernet- sauvignon)
De wijn is ondoorzichtig, bijna zwart met een klein streepje veroudering. Oogt wat somber. In de neus opent de wijn lichtjes animaal en geeft tonen van zoethout, vlier, zwarte bes en cederhout. Het smaakpatroon loopt parallel met wijn 6, wel met de nuance dat deze wijn iets meer fruitigheid biedt. Ook qua fraîcheur scoren beide wijnen identiek. Heeft wel wat meer bitterheid in de marge. Lange finale. Moeilijke oefening om deze wijn correct te quoteren, zeker wanneer we hem vergelijken met de vorige wijn. Als we het woordje classé zouden weglaten verdient wijn 6 enkele puntjes meer. Daarom een score A.
- Château Magdelaine 2008 – Saint-Emilion Grand Cru AOC (Premier Grand Cru Classé)
(90% merlot / 10% cabernet franc)
Met deze laatste wijn komen we in de top-16 van Saint-Emilion. ‘Noblesse oblige’ en dus zou deze wijn de vorige 7 in de schaduw moeten stellen. In het glas is het al meteen bingo met een donkerrode wijn met opvallend veel kleurnuance. Veroudering in deze 2008? Ja, toch een beetje maar na 10 jaar is dat toch wel normaal vind ik. Prachtige kleur, zonder discussie. Complexe neus met mooie schakering: hout, zoethout, passievrucht, dadels en verse vijg…
Mooie, volle en toch frisse aanzet, complex toch wel. Zuren, hout en fruit mooi in balans. Mooie fraîcheur ook! Ik vind dit een wijn “met maniertjes”, zeer gedistingeerd, nobel en toch staat de poort van het kasteel uitnodigend open voor verdere verkenning. Tannines vroeg u? Hoe fijn! Zuren vroeg u? Hoe versmolten! Lange afdronk en wat een finale met nadruk op het hout. Klassewijn met de hoogste score: AA
Conclusies:
-
Saint-emilion is en blijft een ‘hartendief’ bij de Belgische wijnconsument. De uitvoer naar ons land staat dus niet zomaar op plaats nummer 2 op het vlak van uitvoer wereldwijd!
-
Het is een wijnregio met een lange traditie en met grote verschillen in de ondergrond. De wijnbouwers weten uiteraard welke ‘terroirs’ het grootste potentieel hebben. Het is dus geen toeval dat op die gronden de beste wijnen worden geproduceerd. Zoals uit bovenstaande proefnotities blijkt zit er qua kwaliteit een duidelijke logica in het klassement, alleen jammer voor de consument want ook de prijzen van de wijnen volgen die logica…